Τι θα αποκωδικοποιεί η Επιστήμη του Μέλλοντος;
Συγκλονιστικές αποδείξεις για το πώς στο μέλλον η Επιστήμη, συν Θεώ, πέραν των όποιων ανακαλύψεών της, θα έχει να κάνει με μία πολύ μεγάλη πρόκληση, που δεν είναι άλλη από την αποκωδικοποίηση του δείκτη ευφυΐας των ζώων, η οποία θα χαράξει τον δρόμο για μία συγκλονιστική αλλαγή πορείας της ανθρωπότητας, με απρόσμενες θετικές εξελίξεις!..
ΠΡΟ ΟΛΙΓΟΥ καιρού, φιλοξενούμενος εις την οικίαν του αδελφού μου Ανδρέα Σακκέτου, εις τον Πάον Καλαβρύτων, πλησίον του παραδοσιακού οικισμού καταγωγής μου (Βεσίνι Καλαβρύτων), μετ’ εκπλήξεως είδα να υπάρχει μέσα στο σπίτι ένας μικρός εκπαιδευόμενος … λαγός!
Μη σας προξενεί εντύπωση το γεγονός διότι την ίδια απορία είχα κι εγώ μέχρι την ώρα που η νύφη μου Σπυριδούλα μού εξήγησε πώς βρέθηκε ο λαγός στο σπίτι της, αφού ένας κυνηγός τον έσωσε σκοτώνοντας ένα φίδι που το είχε περιτυλίξει σφίγγοντάς το για να πεθάνει και στη συνέχεια να το καταπιεί! Από εκείνη την στιγμή, λοιπόν, το άκακο ζωάκι του δάσους βρέθηκε υπό την προστασία της νύφης μου η οποία μάλιστα το είχε εκπαιδεύσει καταλλήλως: Έπινε γάλα με … πιπίλα, ερχόταν και τριβόταν στα πόδια σου μόλις τον φώναζες, έμπαινε στα υπνοδωμάτια μόνον όταν διαπίστωνε ότι οι άλλοι έχουν εγερθεί, διαμαρτυρόταν ευγενικά όταν δεν του άνοιγες την πόρτα χτυπώντας με την μουσούδα του το πόμολο, και –το κυριότερο- μόλις έβλεπε να μπαίνουν ξένοι στο σπίτι, αυτός αποσυρόταν στο δωμάτιό του και έβλεπε με τις ώρες … τηλεόραση!..
Το πράγματι εντυπωσιακό αυτό γεγονός με ενέβαλε σε σκέψεις διότι εδώ είχαμε να κάνουμε με ένα ζωάκι του δάσους με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, που είχε αποβάλλει την φοβία του περιβάλλοντος, αφού ο λαγός ζούσε αμέριμνος μέσα σε ένα σπίτι, που δεν το απαρνιόταν με τίποτε, και όχι στον φυσικό του χώρο, όπως ήταν το δάσος, όπου ως γνωστόν έπρεπε συνεχώς να λαγοκοιμάται από τους χίλιους - μύριους κινδύνους που το περιβάλλουν.
Αυτός και ο λόγος που σκέφθηκα ότι η Επιστήμη του μέλλοντος θα έχει να κάνει όχι μόνον με την αποκωδικοποίηση του εγκεφάλου του ιδίου του ανθρώπου και τα μεταφυσικά φαινόμενα, αλλά και με την αποκωδικοποίηση της συμπεριφοράς των ζώων και των εκπληκτικών ενστίκτων όλων των εμβίων όντων, που ζουν στον πλανήτη.
Ο άνθρωπος, παρά τον υψηλό δείκτη νοημοσύνης του, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εξηγήσει ή να ερμηνεύσει πολλά φαινόμενα που παρατηρεί είτε στον φυτικό είτε στον ζωϊκό χώρο, δεδομένου ότι οι γνώσεις του πάνω στον τομέα αυτό είναι σε εμβρυώδη, αν όχι σε ανύπαρκτη μορφή.
Κάθισα, που λέτε, και συγκέντρωσα ορισμένα παρατηρήσιμα γεγονότα, που αντικρίζουμε στον περιβάλλοντα φυσικό ή ζωϊκό χώρο για να τα μοιραστώ μαζί με τους αναγνώστες, που είμαι βέβαιος ότι θα κρατήσουν στο αρχείο τους τα άρθρα αυτά, που είναι αφιερωμένα στην Επιστήμη του μέλλοντος, αρχίζοντας αμέσως της καταχώριση ορισμένων εξ αυτών, που ο άνθρωπος του μέλλοντος θα αξιοποιήσει, αφού τα ίδια τα ζώα του Δημιουργού από καταβολής κόσμου μας έδειχναν – και εξακολουθούν να μας δείχνουν – τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η Επιστήμη του αύριο, εκτός και αν η σοφία των ξακουστών Επιστημόνων και μεγάλων ερευνητών δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια σοφία δανεισμένη από τα έμβια όντα!
Έχοντας, λοιπόν, προ οφθαλμών την ρήση του Ιώβ (ιβ' 7,8), που λέει ότι:«Ερώτησον τώρα τα ζώα, και θέλουσι σε διδάξει• και τα πετεινά του ουρανού, και θέλουσι σοι απαγγείλει• ή λάλησον προς την γην, και θέλει σε διδάξει• και οι ιχθύες της θαλάσσης θέλουσι σοι διηγηθή», θα έλεγα ότι σε πρώτη φάση ας δούμε σε δύο άρθρα που ακολουθούν ορισμένα εκπληκτικά φαινόμενα του ζωϊκού βασιλείου και κάποια στιγμή θα έλθουμε οπωσδήποτε και στο φυτικό βασίλειο:
Μη σας προξενεί εντύπωση το γεγονός διότι την ίδια απορία είχα κι εγώ μέχρι την ώρα που η νύφη μου Σπυριδούλα μού εξήγησε πώς βρέθηκε ο λαγός στο σπίτι της, αφού ένας κυνηγός τον έσωσε σκοτώνοντας ένα φίδι που το είχε περιτυλίξει σφίγγοντάς το για να πεθάνει και στη συνέχεια να το καταπιεί! Από εκείνη την στιγμή, λοιπόν, το άκακο ζωάκι του δάσους βρέθηκε υπό την προστασία της νύφης μου η οποία μάλιστα το είχε εκπαιδεύσει καταλλήλως: Έπινε γάλα με … πιπίλα, ερχόταν και τριβόταν στα πόδια σου μόλις τον φώναζες, έμπαινε στα υπνοδωμάτια μόνον όταν διαπίστωνε ότι οι άλλοι έχουν εγερθεί, διαμαρτυρόταν ευγενικά όταν δεν του άνοιγες την πόρτα χτυπώντας με την μουσούδα του το πόμολο, και –το κυριότερο- μόλις έβλεπε να μπαίνουν ξένοι στο σπίτι, αυτός αποσυρόταν στο δωμάτιό του και έβλεπε με τις ώρες … τηλεόραση!..
Το πράγματι εντυπωσιακό αυτό γεγονός με ενέβαλε σε σκέψεις διότι εδώ είχαμε να κάνουμε με ένα ζωάκι του δάσους με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, που είχε αποβάλλει την φοβία του περιβάλλοντος, αφού ο λαγός ζούσε αμέριμνος μέσα σε ένα σπίτι, που δεν το απαρνιόταν με τίποτε, και όχι στον φυσικό του χώρο, όπως ήταν το δάσος, όπου ως γνωστόν έπρεπε συνεχώς να λαγοκοιμάται από τους χίλιους - μύριους κινδύνους που το περιβάλλουν.
Αυτός και ο λόγος που σκέφθηκα ότι η Επιστήμη του μέλλοντος θα έχει να κάνει όχι μόνον με την αποκωδικοποίηση του εγκεφάλου του ιδίου του ανθρώπου και τα μεταφυσικά φαινόμενα, αλλά και με την αποκωδικοποίηση της συμπεριφοράς των ζώων και των εκπληκτικών ενστίκτων όλων των εμβίων όντων, που ζουν στον πλανήτη.
Ο άνθρωπος, παρά τον υψηλό δείκτη νοημοσύνης του, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εξηγήσει ή να ερμηνεύσει πολλά φαινόμενα που παρατηρεί είτε στον φυτικό είτε στον ζωϊκό χώρο, δεδομένου ότι οι γνώσεις του πάνω στον τομέα αυτό είναι σε εμβρυώδη, αν όχι σε ανύπαρκτη μορφή.
Κάθισα, που λέτε, και συγκέντρωσα ορισμένα παρατηρήσιμα γεγονότα, που αντικρίζουμε στον περιβάλλοντα φυσικό ή ζωϊκό χώρο για να τα μοιραστώ μαζί με τους αναγνώστες, που είμαι βέβαιος ότι θα κρατήσουν στο αρχείο τους τα άρθρα αυτά, που είναι αφιερωμένα στην Επιστήμη του μέλλοντος, αρχίζοντας αμέσως της καταχώριση ορισμένων εξ αυτών, που ο άνθρωπος του μέλλοντος θα αξιοποιήσει, αφού τα ίδια τα ζώα του Δημιουργού από καταβολής κόσμου μας έδειχναν – και εξακολουθούν να μας δείχνουν – τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η Επιστήμη του αύριο, εκτός και αν η σοφία των ξακουστών Επιστημόνων και μεγάλων ερευνητών δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια σοφία δανεισμένη από τα έμβια όντα!
Έχοντας, λοιπόν, προ οφθαλμών την ρήση του Ιώβ (ιβ' 7,8), που λέει ότι:«Ερώτησον τώρα τα ζώα, και θέλουσι σε διδάξει• και τα πετεινά του ουρανού, και θέλουσι σοι απαγγείλει• ή λάλησον προς την γην, και θέλει σε διδάξει• και οι ιχθύες της θαλάσσης θέλουσι σοι διηγηθή», θα έλεγα ότι σε πρώτη φάση ας δούμε σε δύο άρθρα που ακολουθούν ορισμένα εκπληκτικά φαινόμενα του ζωϊκού βασιλείου και κάποια στιγμή θα έλθουμε οπωσδήποτε και στο φυτικό βασίλειο:
ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΣ. Η σύγχρονη τεχνολογία δροσίζει πολλά σπίτια. Αλλά πολύ καιρό πριν, και οι τερμίτες επίσης δρόσιζαν τα δικά τους, και ακόμη το κάνουν. Η φωλιά τους είναι στο κέντρο ενός μεγάλου χωματένιου σωρού. Απ' αυτό ανεβαίνει ζεστός αέρας προς ένα δίκτυο αεραγωγών που είναι κοντά στην επιφάνεια. Εκεί ακάθαρτος αέρας διαχέεται προς τις πορώδεις πλευρές, και καθαρός δροσερός αέρας διοχετεύεται και κατεβαίνει μέσα σ' έναν αεροθάλαμο, στο βάθος του χωματένιου σωρού. Απ' εκεί κυκλοφορεί μέσα στη φωλιά. Μερικοί χωματένιοι σωροί έχουν ανοίγματα στο βάθος, απ' όπου μπαίνει καθαρός αέρας και, όταν είναι ζεστός ο καιρός, το νερό που ανεβαίνει από τα υπόγεια στρώματα εξατμίζεται, δροσίζοντας έτσι τον αέρα. Πώς τώρα, εκατομμύρια τυφλών εργατών συντονίζουν τις προσπάθειες τους για να χτίσουν τέτοιες κατασκευές σχεδιασμένες με μεγαλοφυία; Ο βιολόγος Λούις Τόμας απαντά: «Και το απλό γεγονός ότι παρουσιάζουν κάτι σαν συλλογική νοημοσύνη είναι ένα μυστήριο».3
ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ. Η σχεδίαση των πτερύγων των αεροπλάνων, έχει εκμεταλλευτεί στο πέρασμα του χρόνου τα συμπεράσματα των πτερύγων των πουλιών. Η καμπυλότητα των πτερύγων του πουλιού, τού δίνει την ανύψωση που απαιτείται για να υπερνικηθεί η προς τα κάτω έλξη της βαρύτητας. Όταν όμως η πτέρυγα είναι στραμμένη προς τα πάνω πάρα πολύ, υπάρχει κίνδυνος να ελαττωθεί η ταχύτητα. Για να αποφύγει ελάττωση ταχύτητας, το πουλί έχει στις παρυφές των πτερύγων του σειρές από πούπουλα, που ξεπροβάλλουν καθώς αυξάνει η κλίση του φτερού. Αυτές οι σειρές από πούπουλα διατηρούν την άντωση (=δυναμική άνωση), συγκρατώντας το κύριο ρεύμα του αέρα από το να χωριστεί από την επιφάνεια της πτέρυγας.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό του ελέγχου του στροβιλισμού και πρόληψης της ελάττωσης της ταχύτητας είναι το ακροπτερύγιο (3), που είναι μια μικρή δέσμη από πούπουλα που μπορεί το πουλί να ανυψώσει, όπως ο άνθρωπος τον αντίχειρα του.
Στις κορυφές των πτερύγων των πουλιών και των αεροπλάνων σχηματίζονται δίνες και δημιουργείται η οπισθέλκυση (αντίσταση αέρος). Tα πουλιά την ελαττώνουν με δύο τρόπους: Μερικά πουλιά, όπως οι κύψελοι (πετροχελίδονα) και οι διομήδειες (άλμπατρος), έχουν μακριές, λεπτές πτέρυγες με μικρά άκρα, και αυτή η κατασκευή ελαττώνει κατά πολύ τις δίνες. Άλλα πουλιά, όπως τα γεράκια και οι γύπες, έχουν φαρδιές πτέρυγες που προκαλούν μεγάλη δίνη, αλλ' αυτό αποφεύγεται όταν τα πουλιά τεντώνουν, σαν δάκτυλα, τα πηνία στα άκρα των πτερύγων τους. Αυτό μεταβάλλει τα στομωμένα αυτά άκρα σε
διάφορες στενές αιχμές που ελαττώνουν τις δίνες και την οπισθέλκυση (4).
Οι σχεδιαστές αεροπλάνων έχουν υιοθετήσει πολλά απ' αυτά τα γνωρίσματα. Η καμπυλότητα των πτερύγων δίνει ανύψωση. Διάφορα πτερύγια καμπυλότητας και προεξοχές χρησιμεύουν σαν μειωτήρες του στροβιλισμού ή σαν μηχανισμοί ελάττωσης της ταχύτητας. Μερικά μικρά αεροπλάνα ελαττώνουν την οπισθέλκυση στις κορυφές των πτερύγων με την εγκατάσταση επιπέδων πλακών σε ορθή γωνία με την επιφάνεια των πτερύγων. Αλλά οι πτέρυγες των αεροπλάνων υστερούν ακόμη από τα μηχανολογικά θαύματα που βρίσκονται στις πτέρυγες των πουλιών.
ΑΝΤΙΨΥΞΗ. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν γλυκόλη στα ψυγεία των αυτοκινήτων σαν αντιψυκτικό. Αλλά ορισμένα μικροσκοπικά φυτά χρησιμοποιούν την από χημική άποψη παρόμοια γλυκερόλη για να προστατευθούν από την ψύξη στις λίμνες της Ανταρκτικής. Αντιψυκτικό βρίσκεται και σε έντομα που επιζούν σε θερμοκρασίες 20° Κελσίου (4 βαθμών Φαρενάιτ) κάτω από το μηδέν. Υπάρχουν και ψάρια που παράγουν δικό τους αντιψυκτι¬κό, που τα κάνει ικανά να ζουν στα παγωμένα νερά της Ανταρκτικής. Μερικά δέντρα επιζούν σε θερμοκρασίες 40° Κελσίου (40 βαθμών Φαρενάιτ) κάτω από το μηδέν, επειδή περιέχουν «πολύ καθαρό νερό, χωρίς μόρια σκόνης ή άλλες ακαθαρσίες, που πάνω τους μπορούν να σχηματιστούν παγοκρύσταλλοι».4
ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ. Η σχεδίαση των πτερύγων των αεροπλάνων, έχει εκμεταλλευτεί στο πέρασμα του χρόνου τα συμπεράσματα των πτερύγων των πουλιών. Η καμπυλότητα των πτερύγων του πουλιού, τού δίνει την ανύψωση που απαιτείται για να υπερνικηθεί η προς τα κάτω έλξη της βαρύτητας. Όταν όμως η πτέρυγα είναι στραμμένη προς τα πάνω πάρα πολύ, υπάρχει κίνδυνος να ελαττωθεί η ταχύτητα. Για να αποφύγει ελάττωση ταχύτητας, το πουλί έχει στις παρυφές των πτερύγων του σειρές από πούπουλα, που ξεπροβάλλουν καθώς αυξάνει η κλίση του φτερού. Αυτές οι σειρές από πούπουλα διατηρούν την άντωση (=δυναμική άνωση), συγκρατώντας το κύριο ρεύμα του αέρα από το να χωριστεί από την επιφάνεια της πτέρυγας.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό του ελέγχου του στροβιλισμού και πρόληψης της ελάττωσης της ταχύτητας είναι το ακροπτερύγιο (3), που είναι μια μικρή δέσμη από πούπουλα που μπορεί το πουλί να ανυψώσει, όπως ο άνθρωπος τον αντίχειρα του.
Στις κορυφές των πτερύγων των πουλιών και των αεροπλάνων σχηματίζονται δίνες και δημιουργείται η οπισθέλκυση (αντίσταση αέρος). Tα πουλιά την ελαττώνουν με δύο τρόπους: Μερικά πουλιά, όπως οι κύψελοι (πετροχελίδονα) και οι διομήδειες (άλμπατρος), έχουν μακριές, λεπτές πτέρυγες με μικρά άκρα, και αυτή η κατασκευή ελαττώνει κατά πολύ τις δίνες. Άλλα πουλιά, όπως τα γεράκια και οι γύπες, έχουν φαρδιές πτέρυγες που προκαλούν μεγάλη δίνη, αλλ' αυτό αποφεύγεται όταν τα πουλιά τεντώνουν, σαν δάκτυλα, τα πηνία στα άκρα των πτερύγων τους. Αυτό μεταβάλλει τα στομωμένα αυτά άκρα σε
διάφορες στενές αιχμές που ελαττώνουν τις δίνες και την οπισθέλκυση (4).
Οι σχεδιαστές αεροπλάνων έχουν υιοθετήσει πολλά απ' αυτά τα γνωρίσματα. Η καμπυλότητα των πτερύγων δίνει ανύψωση. Διάφορα πτερύγια καμπυλότητας και προεξοχές χρησιμεύουν σαν μειωτήρες του στροβιλισμού ή σαν μηχανισμοί ελάττωσης της ταχύτητας. Μερικά μικρά αεροπλάνα ελαττώνουν την οπισθέλκυση στις κορυφές των πτερύγων με την εγκατάσταση επιπέδων πλακών σε ορθή γωνία με την επιφάνεια των πτερύγων. Αλλά οι πτέρυγες των αεροπλάνων υστερούν ακόμη από τα μηχανολογικά θαύματα που βρίσκονται στις πτέρυγες των πουλιών.
ΑΝΤΙΨΥΞΗ. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν γλυκόλη στα ψυγεία των αυτοκινήτων σαν αντιψυκτικό. Αλλά ορισμένα μικροσκοπικά φυτά χρησιμοποιούν την από χημική άποψη παρόμοια γλυκερόλη για να προστατευθούν από την ψύξη στις λίμνες της Ανταρκτικής. Αντιψυκτικό βρίσκεται και σε έντομα που επιζούν σε θερμοκρασίες 20° Κελσίου (4 βαθμών Φαρενάιτ) κάτω από το μηδέν. Υπάρχουν και ψάρια που παράγουν δικό τους αντιψυκτι¬κό, που τα κάνει ικανά να ζουν στα παγωμένα νερά της Ανταρκτικής. Μερικά δέντρα επιζούν σε θερμοκρασίες 40° Κελσίου (40 βαθμών Φαρενάιτ) κάτω από το μηδέν, επειδή περιέχουν «πολύ καθαρό νερό, χωρίς μόρια σκόνης ή άλλες ακαθαρσίες, που πάνω τους μπορούν να σχηματιστούν παγοκρύσταλλοι».4
ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΑΝΑΠΝΟΗ. Οι άνθρωποι δένουν φιάλες με οξυγόνο στη ράχη τους και παραμένουν κάτω από την επιφάνεια του νερού μέχρι μια ώρα. Ορισμένα υδρόβια σκαθάρια το κάνουν αυτό πιο απλά και παραμένουν περισσότερο χρόνο μέσα στο νερό. Παίρνουν μια φυσαλίδα αέρα και καταδύονται. Η φυσαλίδα χρησιμεύει σαν πνεύμονας. Παίρνει διοξείδιο του άνθρακα από το σκαθάρι και το διαχέει μέσα στο νερό, και παίρνει οξυγόνο που είναι διαλυμένο στο νερό για να το χρησιμοποιήσει το σκαθάρι.
ΡΟΛΟΓΙΑ. Πολύ προτού χρησιμοποιήσουν οι άνθρωποι τα ηλιακά ρολόγια, τα ρολόγια που ήταν μέσα σε ζωντανούς οργανισμούς τηρούσαν ακριβή χρονομέτρηση. Όταν είναι άμπωτη, μικροσκοπικά φυτά που λέγονται διάτομα ανεβαίνουν στην επιφάνεια της υγρής άμμου της ακρογιαλιάς. Όταν επέρχεται πλημμυρίδα, τα διάτομα κατεβαίνουν πάλι στην άμμο. Αλλά και μέσα στην άμμο, στο βιολογικό εργαστήριο, χωρίς καμιά άμπωτη και ρεύμα παλιρροϊκό, τα ρολόγια τους τα κάνουν πάλι να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν ταυτόχρονα με τις παλίρροιες. Οι γελασίνοι κάβουρες προσλαμβάνουν βαθύτερο χρώμα και βγαίνουν στη διάρκεια της άμπωτης, μετά γίνονται ωχροί και αποσύρονται στις φωλιές τους στη διάρκεια της πλημμυρίδας. Στο επιστημονικό εργαστήριο, μακριά από τον ωκεανό, τηρούν ωστόσο συγχρονισμό με την εναλλασσόμενη παλίρροια, μεταβαλλόμενοι σε βαθύχρωμους ή ανοιχτόχρωμους, καθώς η παλίρροια προχωρεί ή υποχωρεί. Tα πουλιά μπορούν να πετούν και την ημέρα και τη νύχτα καθώς αλλάζει η θέση των ουρανίων σωμάτων με το πέρασμα του χρόνου. Αυτά πρέπει να έχουν εσωτερικά ρολόγια για να αντισταθμίσουν αυτές τις αλλαγές. (Ιερεμίας η' 7) Έτσι από τα μικροσκοπικά φυτά ως τους ανθρώπους χτυπούν εκατομμύρια εσωτερικά ρολόγια.
ΠΥΞΙΔΕΣ. Γύρω στον 13ο αιώνα μ.Χ., οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν μαγνητικές βελόνες που επέπλεαν σε λεκάνες με νερό—πρωτόγονες πυξίδες. Αλλ' αυτό δεν ήταν κάτι νέο. Tα βακτηρίδια περιέχουν χορδές μαγνητικών σωματιδίων, στο κανονικό ακριβώς μέγεθος για να κάνουν μια πυξίδα. Αυτές τα κατευθύνουν στο περιβάλλον που αυτά προτιμούν. Μαγνητίτης έχει βρεθεί και σε πολλούς άλλους οργανισμούς—σε πουλιά, μέλισσες, πεταλούδες, δελφίνια, μαλάκια, και άλλα. Tα πειράματα απέδειξαν ότι τα ταχυδρομικά περιστέρια μπορούν να επιστρέφουν στον τόπο τους με την αίσθηση που έχουν για το μαγνητικό πεδίο της γης. Είναι τώρα γενικά αποδεκτό ότι τα αποδημητικά πουλιά βρίσκουν το δρόμο τους από τις μαγνητικές πυξίδες που έχουν στο κεφάλι τους.
ΑΦΑΛΑΤΩΣΗ. Οι άνθρωποι χτίζουν πελώρια εργοστάσια για να αφαιρέσουν το αλάτι από το θαλασσινό νερό. Tα μαγγρόβια δέντρα (ριζοφόρος ή μόγκλη) έχουν ρίζες που απομυζούν το νερό της θάλασσας, αλλά το διυλίζουν περνώντας το από μεμβράνες που του αφαιρούν το αλάτι. Ένα είδος μαγγροβίου δέντρου είναι η Αβικέννια, που χρησιμοποιεί αδένες στην κάτω επιφάνεια των φύλλων της για να απαλλάσσεται από το περίσσιο αλάτι. Tα πουλιά της θάλασσας, όπως είναι οι γλάροι, οι πελεκάνοι, οι φαλακροκόρακες (κορμοράνοι), οι διομήδειες (άλμπατρος), οι θαλασσοδρόμοι (θαλασσοχελίδονα), πίνουν θαλασσινό νερό, και μέσω των αδένων που έχουν στο κεφάλι τους αφαιρούν το αλάτι που περισσεύει για να μην εισχωρήσει στο αίμα τους. Επίσης, οι απτηνοδύτες (πιγκουίνοι), οι θαλάσσιες χελώνες και οι θαλάσσιες ιγουάνες, πίνουν αλμυρό νερό και αφαιρούν το αλάτι που περισσεύει.
ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΣ. Περίπου 500 είδη ηλεκτρικών ψαριών διαθέτουν μπαταρίες. Το Αφρικανικό γατόψαρο (σιλουρίδη) μπορεί να παραγάγει τάση 350 βολτ. Η γιγάντια ηλεκτρική ρίνα (σελάχι) του Βόρειου Ατλαντικού παράγει παλμούς 50 αμπέρ των 60 βολτ. Tα ηλεκτροσόκ που κάνει το ηλεκτρικό χέλι της Νότιας Αμερικής έχουν μετρηθεί και βρέθηκαν ως 886 βολτ. «Έντεκα διαφορετικές οικογένειες ψαριών είναι γνωστό ότι περιλαμβάνουν είδη με ηλεκτροπαραγωγικά όργανα», λέει ένας χημικός.5
ΑΓΡΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ. Επί αιώνες οι άνθρωποι καλλιεργούν τη γη και περιποιούνται τα κτήνη. Αλλά πολύ πριν από τότε, τα μυρμήγκια φυλλοκόπτες ήταν κηπουροί. Για την τροφή τους παρήγαν μύκητες μέσα σε κοπρόχωμα που το έφτιαχναν από τα φύλλα και τα απορρίμματα τους. Μερικά μυρμήγκια συντηρούν αφίδες (φυτόψειρες, μελίγκρα) σαν αγροτικά τους ζώα, αρμέγουν ζαχαρώδη μελιτώματα απ' αυτές και μάλιστα χτίζουν και αποθήκες για να τα αποθηκεύσουν. Οι αμπελοβαρβιτιστές πωγωνομύρμηκες αποθηκεύουν σπόρους σε υπόγειες σποραποθήκες. (Παροιμίαι ς' 6-8) Ένα σκαθάρι κλαδεύει τα δέντρα που λέγονται μιμόζα (ονόκλεια). Ο λαγώμυς και ο αρκτόμυς, κόβουν επεξεργάζονται και αποθηκεύουν σανό.
ΕΠΩΑΣΤΗΡΙΑ. Ο άνθρωπος κατασκευάζει επωαστήρια για την εκκόλαψη αυγών, αλλά σ' αυτό έρχεται δεύτερος. Οι χελώνες της θάλασσας και μερικά πουλιά αφήνουν τα αυγά τους στη ζεστή άμμο για την επώαση. Άλλα πουλιά γεννούν τα αυγά τους στη ζεστή στάχτη των ηφαιστείων για επώαση. Μερικές φορές, οι αλιγάτορες [είδος κροκοδείλων] καλύπτουν τα αυγά τους με σαπισμένες φυτικές ουσίες για να παράγουν θερμότητα. Αλλά σ' αυτό είναι ειδικό το αρσενικό του πουλιού λειόθριξ. Σκάβει μια μεγάλη τρύπα, τη γεμίζει με φυτικές ουσίες και τη σκεπάζει με άμμο. Η βλάστηση που παθαίνει ζύμωση θερμαίνει το χωματένιο σωρό, το θηλυκό πουλί λειόθριξ γεννά μέσα εκεί ένα αυγό κάθε εβδομάδα επί έξι μήνες, και σε όλο αυτό το διάστημα το αρσενικό πουλί ελέγχει τη θερμοκρασία, χώνοντας το ράμφος του μέσα στο χωματένιο σωρό. Προσθέτοντας ή αφαιρώντας άμμο, ακόμη και σε καιρό που οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από πολύ ψυχρές σε πολύ θερμές, διατηρεί τα επωαστήρια του σε θερμοκρασία 33° Κελσίου (92 βαθμούς Φαρενάιτ).
ΠΡΟΩΘΗΣΗ. Σήμερα, όταν ταξιδεύετε με αεροπλάνο, η προώθηση γίνεται πιθανώς με προωθητικό ρεύμα. Πολλά ζώα επίσης κινούνται με προώθηση, και το έκαναν αυτό επί χιλιετίες. Το χταπόδι και το καλαμάρι υπερέχουν σ' αυτό. Ρουφούν νερό σε ένα ειδικό θάλαμο και κατόπιν, με τους ισχυρούς τους μυς, το εξωθούν, και μ' αυτόν το τρόπο προωθούνται. Επίσης, υδρο-προώθηση χρησιμοποιούν: ο ναυτίλος, οι αχιβάδες, οι μέδουσες (τσούχτρες), η λιβελούλη (σαλταμπίκος), οι προνύμφες εντόμων, ακόμη και κάποιο ωκεάνιο πλαγκτόν.
ΦΩΤΙΣΜΟΣ. Στον Θωμά Έντισον αποδίδεται η εφεύρεση του ηλεκτρικού λαμπτήρα. Αλλ' αυτός δεν είναι πολύ αποδοτικός, γιατί χάνει ενέργεια σε μορφή θερμότητας. Οι πυγολαμπίδες, είναι πιο αποδοτικές γιατί εκπέμπουν το φως τους κατά διαδοχικά διαστήματα. Παράγουν ψυχρό φως που δεν χάνει ενέργεια. Πολλοί σπόγγοι, μύκητες, βακτηρίδια και σκουλήκια λαμπυρίζουν. Ένα σκουλήκι, η μηλονύμφη (πυραλίς της μηλιάς), είναι σαν μια μικρογραφία τρένου που προχωρεί με το κόκκινο «πρόσθιο φως» του και τα 11 λευκά ή πρασινωπά ζεύγη «παραθύρων» του. Πολλά ψάρια έχουν φώτα: το ψάρι ορθαγορίσκος (φεγγαρόψαρο), ο φρύνος (βατραχόψαρο), ο σκόπελος ο χαυλιόδους, ο αστερολέπις, για να κατονομάσουμε μερικά. Οι μικροοργανισμοί στα αφρισμένα κύματα του ωκεανού λάμπουν και σπινθηροβολούν κατά εκατομμύρια.
ΧΑΡΤΙ. Οι Αιγύπτιοι κατασκεύαζαν χαρτί πριν από χιλιάδες χρόνια. Παρ' όλα αυτά, υστερούσαν πολύ από τις σφήκες, τις μεγάλες Αμερικανικές σφήκες και τις κοινές βέσπες. Οι φτερωτοί αυτοί εργάτες μασούσαν σαπισμένα ξύλα, και κατασκεύαζαν έτσι ένα γκρίζο χαρτί για να χτίσουν τις φωλιές τους. Οι σφήκες κρεμούν τις μεγάλες στρογγυλές φωλιές τους από ένα δέντρο.Το εξωτερικό κάλυμμα τους αποτελείται από πολλά στρώματα σκληρού χαρτιού που χωρίζονται με αερόκενα διαστήματα. Έτσι αποτελεί μονωτικό για τη φωλιά κατά της ζέστης και του κρύου, τόσο αποτελεσματικά όσο και ένας τοίχος από τούβλα, πάχους περίπου 40 εκατοστών του μέτρου (16 ιντσών).
ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ. Tα μικροσκοπικά βακτηρίδια προηγήθηκαν από τον άνθρωπο κατά χιλιάδες χρόνια στην κατασκευή περιστροφικών μηχανών. Ένα βακτηρίδιο έχει τριχοειδείς προεκτάσεις στριμμένες μαζί έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα σκληρό σπείρωμα σαν ανοιχτήρι πώματος. Το βακτηρίδιο περιστρέφει αυτό το ανοιχτήρι σαν την έλικα ενός πλοίου και προωθείται. Μπορεί ακόμη και να κάνει ανάποδα τη μηχανή του! Αλλά το πώς το κατορθώνει δεν μπορεί να κατανοηθεί πλήρως. Σύμφωνα με μια άποψη, το βακτηρίδιο μπορεί να φτάσει σε ταχύτητα 48 χιλιομέτρων (30 μιλίων) την ώρα, και λέγεται ότι «η φύση, πραγματικά, είχε εφεύρει τον τροχό».6 Ένας ερευνητής συμπεραίνει ότι: «Μια από τις πιο καταπληκτικές ιδέες της βιολογίας έχει γίνει πραγματικότητα: Η φύση έχει πράγματι κατασκευάσει μια περιστροφική μηχανή, πλήρη, με συμπλέκτη, περιστρεφόμενο άξονα, έδρανα, και περιστροφική μετάδοση κίνησης».7
ΠΡΟΩΘΗΣΗ. Σήμερα, όταν ταξιδεύετε με αεροπλάνο, η προώθηση γίνεται πιθανώς με προωθητικό ρεύμα. Πολλά ζώα επίσης κινούνται με προώθηση, και το έκαναν αυτό επί χιλιετίες. Το χταπόδι και το καλαμάρι υπερέχουν σ' αυτό. Ρουφούν νερό σε ένα ειδικό θάλαμο και κατόπιν, με τους ισχυρούς τους μυς, το εξωθούν, και μ' αυτόν το τρόπο προωθούνται. Επίσης, υδρο-προώθηση χρησιμοποιούν: ο ναυτίλος, οι αχιβάδες, οι μέδουσες (τσούχτρες), η λιβελούλη (σαλταμπίκος), οι προνύμφες εντόμων, ακόμη και κάποιο ωκεάνιο πλαγκτόν.
ΦΩΤΙΣΜΟΣ. Στον Θωμά Έντισον αποδίδεται η εφεύρεση του ηλεκτρικού λαμπτήρα. Αλλ' αυτός δεν είναι πολύ αποδοτικός, γιατί χάνει ενέργεια σε μορφή θερμότητας. Οι πυγολαμπίδες, είναι πιο αποδοτικές γιατί εκπέμπουν το φως τους κατά διαδοχικά διαστήματα. Παράγουν ψυχρό φως που δεν χάνει ενέργεια. Πολλοί σπόγγοι, μύκητες, βακτηρίδια και σκουλήκια λαμπυρίζουν. Ένα σκουλήκι, η μηλονύμφη (πυραλίς της μηλιάς), είναι σαν μια μικρογραφία τρένου που προχωρεί με το κόκκινο «πρόσθιο φως» του και τα 11 λευκά ή πρασινωπά ζεύγη «παραθύρων» του. Πολλά ψάρια έχουν φώτα: το ψάρι ορθαγορίσκος (φεγγαρόψαρο), ο φρύνος (βατραχόψαρο), ο σκόπελος ο χαυλιόδους, ο αστερολέπις, για να κατονομάσουμε μερικά. Οι μικροοργανισμοί στα αφρισμένα κύματα του ωκεανού λάμπουν και σπινθηροβολούν κατά εκατομμύρια.
ΧΑΡΤΙ. Οι Αιγύπτιοι κατασκεύαζαν χαρτί πριν από χιλιάδες χρόνια. Παρ' όλα αυτά, υστερούσαν πολύ από τις σφήκες, τις μεγάλες Αμερικανικές σφήκες και τις κοινές βέσπες. Οι φτερωτοί αυτοί εργάτες μασούσαν σαπισμένα ξύλα, και κατασκεύαζαν έτσι ένα γκρίζο χαρτί για να χτίσουν τις φωλιές τους. Οι σφήκες κρεμούν τις μεγάλες στρογγυλές φωλιές τους από ένα δέντρο.Το εξωτερικό κάλυμμα τους αποτελείται από πολλά στρώματα σκληρού χαρτιού που χωρίζονται με αερόκενα διαστήματα. Έτσι αποτελεί μονωτικό για τη φωλιά κατά της ζέστης και του κρύου, τόσο αποτελεσματικά όσο και ένας τοίχος από τούβλα, πάχους περίπου 40 εκατοστών του μέτρου (16 ιντσών).
ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ. Tα μικροσκοπικά βακτηρίδια προηγήθηκαν από τον άνθρωπο κατά χιλιάδες χρόνια στην κατασκευή περιστροφικών μηχανών. Ένα βακτηρίδιο έχει τριχοειδείς προεκτάσεις στριμμένες μαζί έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα σκληρό σπείρωμα σαν ανοιχτήρι πώματος. Το βακτηρίδιο περιστρέφει αυτό το ανοιχτήρι σαν την έλικα ενός πλοίου και προωθείται. Μπορεί ακόμη και να κάνει ανάποδα τη μηχανή του! Αλλά το πώς το κατορθώνει δεν μπορεί να κατανοηθεί πλήρως. Σύμφωνα με μια άποψη, το βακτηρίδιο μπορεί να φτάσει σε ταχύτητα 48 χιλιομέτρων (30 μιλίων) την ώρα, και λέγεται ότι «η φύση, πραγματικά, είχε εφεύρει τον τροχό».6 Ένας ερευνητής συμπεραίνει ότι: «Μια από τις πιο καταπληκτικές ιδέες της βιολογίας έχει γίνει πραγματικότητα: Η φύση έχει πράγματι κατασκευάσει μια περιστροφική μηχανή, πλήρη, με συμπλέκτη, περιστρεφόμενο άξονα, έδρανα, και περιστροφική μετάδοση κίνησης».7
ΗΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ. Ο ηχητικός ανιχνευτής των νυχτερίδων και των δελφινιών υπερβαίνει την ανθρώπινη δυνατότητα αντιγραφής του. Μέσα σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο, διάσπαρτο με λεπτά σύρματα, οι νυχτερίδες πετούν ολόγυρα και ποτέ δεν αγγίζουν τα σύρματα. Tα υπερηχητικά ηχοσήματά τους προσκρούουν σ' αυτά τα αντικείμενα κι επιστρέφουν στις νυχτερίδες, που κάνουν τότε χρήση ηχοεντόπισης για να τα αποφύγουν. Οι φώκοανες και οι φάλαινες κάνουν το Ιδιο μέσα στο νερό. Το πουλί στεατόρνις η καρίπειος χρησιμοποιεί την ηχοεντόπιση καθώς μπαίνει και βγαίνει από τις σπηλιές όπου κουρνιάζει, παράγοντας οξείς μεταλλικούς ήχους που το καθοδηγούν.
ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ. Υπήρχαν πολλά υποβρύχια προτού τα εφεύρουν οι άνθρωποι. Tα μικροσκοπικά ακτινόζωα έχουν σταγονίδια λαδιού μέσα στο πρωτόπλασμα τους, με τα οποία ρυθμίζουν το βάρος τους, και με αυτά κινούνται πάνω και κάτω στονωκεανό. Tα ψάρια διαχέουν αέρια μέσα κι έξω από τη νηκτική κύστη (κύστη κολυμπήματος), αλλάζοντας έτσι την άντωσή (πλευστότητα) τους. Ο ναυτίλος έχει θαλάμους, δηλαδή ρυθμιστικές δεξαμενές πλευστότητας. Με την αλλαγή των αναλογιών νερού και αερίου σ' αυτές τις δεξαμενές, ρυθμίζει το βάθος πλεύσης. Το σήπιον (οστό σουπιάς) (το ασβεστιωμένο εσωτερικό όστρακο) της σουπιάς είναι γεμάτο με κοιλότητες. Για τον έλεγχο της πλευστότητας, το οκταποδοειδές αυτό πλάσμα αντλεί νερό από το σκελετό του και αφήνει το αέριο να γεμίσει την αδειασμένη κοιλότητα. Έτσι, οι κοιλότητες του οστού της σουπιάς λειτουργούν ακριβώς σαν υδροδεξαμενές σ' ένα υποβρύχιο.
ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΑ. Από τον 17ο αιώνα και μετά, οι άνθρωποι κατασκεύασαν θερμόμετρα, αλλ' αυτά είναι κακότεχνα σε σύγκριση με μερικά που βρίσκονται στη φύση. Οι κεραίες ενός κουνουπιού μπορούν να αισθανθούν μια αλλαγή θερμοκρασίας 1/160 του βαθμού του θερμομέτρου Κελσίου (1/300 Φαρενάιτ). Ο κροταλίας έχει κοιλώματα στις πλευρές του κεφαλιού του, με τα οποία μπορεί να αισθανθεί την αλλαγή 1/315 του βαθμού, του θερμομέτρου του Κελσίου (1/600 του βαθμού, Φαρενάιτ). Ο βόας συσφιγκτήρ αντιδρά σε 35 χιλιοστά του δευτερόλεπτου στην αλλαγή θερμότητας ενός κλάσματος θερμομετρικού βαθμού. Το ράμφος του πουλιού λειόθριξ και του πουλιού αλεκτρυονοταώς (μελεαγρίς της Αυστραλίας) μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά της θερμοκρασίας έως και 0,6° Κελσίου (ένα βαθμό Φαρενάιτ).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Όλη αυτή η αντιγραφή ιδιοτήτων των ζώων από τους ανθρώπους υπενθυμίζει αυτό που τονίζει η Αγία Γραφή: «Ερώτησον τώρα τα ζώα, και θέλουσι σε διδάξει• και τα πετεινά του ουρανού, και θέλουσι σοι απαγγείλει• ή λάλησον προς την γην, και θέλει σε διδάξει• και οι ιχθύες της θαλάσσης θέλουσι σοι διηγηθή».(Ιώβ ιβ' 7, 8). *ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2010/11/blog-post_5339.html#ixzz16FLrOOfB
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου