Αν και η θεωρία του Big Bang είναι αποδεκτή από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, καθώς θεωρείται η καλύτερη εξήγηση για την δημιουργία του Σύμπαντος, υπάρχει μια μειονότητα αστροφυσικών, με “αρχηγό” τον Γουν Γι Σου, του Πανεπιστημίου Τσινγκ Χουά της Ταϊβάν, που την αμφισβητεί, δίνοντας τη δικιά της εξήγηση.
Στη θεωρία αυτή, ο ρόλος του χωροχρόνου και της μάζας είναι διαφορετικός.
Η ιδέα του αστροφυσικού Σου βασίζεται στο ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι ανεξάρτητες οντότητες αλλά μπορούν να μεταφερθούν πίσω και μπρος μεταξύ τους. Στη δική του διαμόρφωση της γεωμετρίας του χωροχρόνου, η ταχύτητα του φωτός είναι απλά ο συντελεστής μετατροπής αυτών των δύο.
Παρομοίως, ο όγκος και το μήκος είναι μεγέθη συναλλακτικά, σε μια σχέδη όπου ο συντελεστής μετατροπής εξαρτάται τόσο από τη σταθερά βαρύτητας G όσο και από την ταχύτητα του φωτός. Δύο στοιχεία που δεν χρειάζεται να είναι σταθερά.
Με άλλα λόγια, όσο επεκτείνεται το Σύμπαν, η μάζα και η ταχύτητα του φωτός αλλάζουν σε διάρκεια και χώρο.
Στο Σύμπαν του αστροφυσικού δεν υπάρχει αρχή και τέλος, αλλά εναλλασσόμενες περίοδοι διαστολής και συστολής. Για την ακρίβεια, ο Σου ισχυρίζεται πως γεγονότα όπως το Big Bang δεν μπορούν να υπάρξουν στο Σύμπαν. Κατά τη διάρκεια της περιόδου διαστολής, στο Σύμπαν του Σου, θα μπορέσουμε να δούμε μια περίεργη αλλαγή στα φωτεινά αντικείμενα καθώς επιταχύνουν μακριά. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τα δεδομένα του ταιριάζουν απόλυτα με τις παρατηρήσεις που έχουν κάνει για τη Γη οι αστρονόμοι.
Από τότε που ανακαλύφθηκε η επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος, οι κοσμολόγοι επιχειρούν να λύσουν το γιατί. Ο πιο πολυσηζητημένος παράγοντας που όμως δεν έχει αποδειχθεί είναι η “σκοτεινή ενέγεια” που βρίσκεται στο Σύμπαν και που το αναγκάζει να επεκτείνεται ή διαστέλλεται με αυξητική τροχιά. Για να λειτουργήσει αυτή η θεωρία, θα πρέπει αυτή η “σκοτεινή ενέργεια” να βρίσκεται σε ποσότητες ως και 75% της ενέργειας του Σύμπαντος και να αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς, αγνοώντας το νόμο της διατήρησης της ενέργειας!
Στη θεωρία αυτή, ο ρόλος του χωροχρόνου και της μάζας είναι διαφορετικός.
Η ιδέα του αστροφυσικού Σου βασίζεται στο ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι ανεξάρτητες οντότητες αλλά μπορούν να μεταφερθούν πίσω και μπρος μεταξύ τους. Στη δική του διαμόρφωση της γεωμετρίας του χωροχρόνου, η ταχύτητα του φωτός είναι απλά ο συντελεστής μετατροπής αυτών των δύο.
Παρομοίως, ο όγκος και το μήκος είναι μεγέθη συναλλακτικά, σε μια σχέδη όπου ο συντελεστής μετατροπής εξαρτάται τόσο από τη σταθερά βαρύτητας G όσο και από την ταχύτητα του φωτός. Δύο στοιχεία που δεν χρειάζεται να είναι σταθερά.
Με άλλα λόγια, όσο επεκτείνεται το Σύμπαν, η μάζα και η ταχύτητα του φωτός αλλάζουν σε διάρκεια και χώρο.
Στο Σύμπαν του αστροφυσικού δεν υπάρχει αρχή και τέλος, αλλά εναλλασσόμενες περίοδοι διαστολής και συστολής. Για την ακρίβεια, ο Σου ισχυρίζεται πως γεγονότα όπως το Big Bang δεν μπορούν να υπάρξουν στο Σύμπαν. Κατά τη διάρκεια της περιόδου διαστολής, στο Σύμπαν του Σου, θα μπορέσουμε να δούμε μια περίεργη αλλαγή στα φωτεινά αντικείμενα καθώς επιταχύνουν μακριά. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τα δεδομένα του ταιριάζουν απόλυτα με τις παρατηρήσεις που έχουν κάνει για τη Γη οι αστρονόμοι.
Από τότε που ανακαλύφθηκε η επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος, οι κοσμολόγοι επιχειρούν να λύσουν το γιατί. Ο πιο πολυσηζητημένος παράγοντας που όμως δεν έχει αποδειχθεί είναι η “σκοτεινή ενέγεια” που βρίσκεται στο Σύμπαν και που το αναγκάζει να επεκτείνεται ή διαστέλλεται με αυξητική τροχιά. Για να λειτουργήσει αυτή η θεωρία, θα πρέπει αυτή η “σκοτεινή ενέργεια” να βρίσκεται σε ποσότητες ως και 75% της ενέργειας του Σύμπαντος και να αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς, αγνοώντας το νόμο της διατήρησης της ενέργειας!
(Άγγελος Ανδρέου)
Via
Cosmo.gr
Read more: “To Big Bang δε συνέβη ποτέ” | Everything That We Like http://www.lovefortechnology.com/2010/07/to-big-bang.html#ixzz0ziK9apoT
lovefortechnology.com
Under Creative Commons License: Attribution
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου