ΤΙ ΣΥΝΕΒΕΙ ΤΗΝ 30. ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 ΣΤΟ «CERN» ELBETIAS ;

μια αναλυση Dimitris N.Adamopoulos Γ.Θ.Χατζηθεοδωρου Eschersheimer Ldstr. 445 Δοκτορος πτυχιουχου μηχανικου D-60431 Frankfurt Main Υφηγητου Πολυτεχνειου Ααχεν Γερμανιας makrinitsa@hotmail.com

Εαν στην αρχη της δημιουργιας του δικου μας συμπαντος, στο πλεονασμα της υλης υπηρχε μια αποκλιση της ασυμμετριας κατα μονο 1 δεκατρισεκατομμυριαστο %, η αποκλιση αυτη θα εμποδιζε την δημιουργια του συμπαντος. Η εννοια της υλης σαν αμορφη μαζα ειναι κατα τον Αριστοτελη ασυλληπτη και ειναι καθε διαστατο μεγεθος το οποιο καταλαμβανει καποια θεση στον χωρο, χωρις αυτος να αποτελη ιδιοτητα του μεγεθους αυτου. Η υλη συνεπως συλλαμβανεται σαν μορφη και προσμετραται σαν μαζα που δεν εχει ενιαιο χαρακτηρα.
Η μαζα ομως της υλης ειναι μια φανταστικη εννοια του ανθρωπινου εγκεφαλου. Αυτη μετριεται με το βαρος και την γηινη μεταβαλλομενη επιταχυνση, η οποια ειναι πολυ μικροτερη στην Σεληνη και ελαχιστη στο συμπαν.  Στην θεωρια των χορδων η μαζα ενος κβαντοτεμαχιδιου ειναι η ενεργεια μιαs παλομενης χορδης.
Ο Λευκιππος και ο Δημοκριτος (1) ονομασαν πριν 2500 χρονια το μη τεμνομενο μερος της υλης «ατομο». Το ατομο (πυρηνας αποτελουμενος απο πρωτονια και νοετρονια και περιξ αυτου τα ηλεκτρονια) ομως, τεμνεται και σημερα ονομαζεται (ακομη !) η μη τεμνομενη μοναδα της υλης, «κβαντουμ». Βαση της σημερινης κβαντικης μηχανικης μπορει ενα κβαντουμ να διανυση απο
το σημειο εκινησης εως το σημειο καταλυξης καθε δυνατη διαδρομη που αντανακλαται
στην κυματικη εξισωση του κβαντουμ. Καθε ειδος κβαντουμ εχει την δικη του κυματικη εξισωση. Η κβαντικη μηχανικη κατανεμει ολα τα κβαντα σε βοζονια και φερμιονια. Η υπαρξη των δυο αυτων κατηγοριων κβαντων ειναι καθωριστικη για την δομη της συμβατικης θεωριας των κβαντων και την επεκταση αυτης που ειναι γνωστη ως υπερσυμμετρια (2). Σημερα ειναι αδυνατο να κανουμε λογο για υλη χωρις ενεργεια, διοτι ο βαθμος της ενεργειας παραγεται απο την υλη και γνωριζουμε, οτι τα ατομα με τα κβαντα αποτελουν απαντιση των σημερινων
επιστημονων στο ερωτημα των αρχαιων Ελληνων επιστημονων για το
ελαχιστο και μη πλεον τεμνομενο μερος της υλης. 1 Οι επιστημονες, οπως ο Niels Bohr, θεωρουσαν οτι τα ηλεκτρονια σε ενα ατομο υλης κινουνται σε κυκλικη τροχια γυρω απο τον ατομικο πυρηνα και χαρακτηριζαν την κινηση αυτη με ενα κυριο κβαντικο αριθμο n. Αλλοι επιστημονες, οπως ο Sommerfeld θεωρουσαν οτι η τροχια των ηλεκτρονιων γυρω απο τον ατομικο πυρηνα ηταν ελλειπτικη και χαρακτηριζαν αυτην με τον παραπλευρο κβαντικο αριθμο l που παιρνει τιμες μεταξυ 0 και n-l. Αναλογα με την τιμη αυτη
του παραπλευρου κβαντικου αριθμου οι χημικοι μιλουσαν για s-ηλεκτρονια
(l =0), p-ηλεκτρονια (l=1), d-ηλεκτρονια (l=2) και f-ηλεκτρονια (l=3).
Τα ηλεκτρονια ομως εντοs του ατομου μιας υλης βρισκονται στα ετσι ονομασθεντα
«Orbitale» (3). Ο χωρος αυτος με s-ηλεκτρονια εχει σφαιρικη συμμετρια,
με p-ηλεκτρονια σχημα χεριου, με d- και f-ηλεκτρονια πολυπλοκη σχηματικη
γεωμετρια. Με αυξανοντα παραπλευρο κβαντικο αριθμο η πιθανοτητα παραμονης
ενος ηλεκτρονιου πλησιον του ατομικου πυρηνα μειωνεται. Ενα s-ηλεκρονιο
διερχεται συχνοτερα πλησιον του ατομικου πυρηνα και γι’ αυτο υποκειται
σε απ’ ευθειας σχετιστικες επιδρασεις λογω των συναιρεσεων μαζων-ταχυτητων
με συνεπεια να μειωνεται η μεση αποσταση αυτου απο τον ατομικο πυρηνα,
που σημαινει αυξηση της αλληλοεπιδρασης της ηλεκτροστατιστικης ελξης
και μειωση της σταθμης ενεργειας του ηλεκτρονιου που καθιστα δυσκολη
την απομακρυνση αυτου απο το ατομο υλης. Η συμπεριφορα των d- και f-ηλεκτρονιων
ειναι ακρως αντιστροφη απο αυτην των s-ηλεκτρονιων. Τα ηλεκτρονια
αυτα δεν υποκεινται στην απ’ ευθειας επιρροη των σχετιστικων επιδρασεων
λογω των συναιρεσεων μαζων-ταχυτητων επειδη βρισκονται αποκλειστικα στις
περιθωριακες περιοχες των ατομων και σπανια πλησιαζουν τον ατομικο πυρηνα.
Αυτος ειναι ο κυριος λογος που τα d- και f-ηλεκτρονια μονο εμμεσα υποπιπτουν
στις επιρροες των σχετιστικων επιδρασεων λογω των συναιρεσων μαζων-ταχυτητων
που σημαινει, οτι αυξανεται η σταθμη ενεργειας τους και γι’ αυτο μπορουν
να απομακρυνθουν αυκολοτερα απο τα ατομα υλης. Στα p-ηλεκτρονια
εξισωροπουνται οι αμεσες και εμμεσες επιρροες των σχετιστικων επιδρασεων.
Οι φυσικες ιδιοτητες των διαφορων μορφων υλης εξαρτωνται απο τα ετσι ονομασθεντα
ηλεκτρονια σθενους (Valenzelektronen), δηλαδη απο τα ηλεκτρονια
που βρισκονται στις περιθωριακες περιοχες των ατομων της υλης.
Κατα την θεωρια της «απροσδιοριστιας» του Heisenberg δεν μπορει να προσδιοριστη
ταυτοχρονα ο τοπος παραμονης και η ορμη ενος ηλεκτρονιου, του
οποιου η κινηση καθωριζεται με την βοηθεια μιας κβαντομηχανικης κυματικης
εξισωσης που αδυνατει ομως να δωση με ακριβεια τις συντεταγμενες του τοπου
παραμονης του ηλεκτρονιου σε μια δεδομενη στιγμη. Αυτος ειναι και ο λογος
που οι τροχιες των ηλεκτρονιων κατα των Niels Bohr και Sommerfeld αντικατασταθηκαν
απο τα ετσι ονομασθεντα «Orbitale», δηλαδη απο τις περιοχες του
ατομου που μπορει να βρισκεται με πιθανοτητες 50 εως 99 % ενα ηλεκτρονιο.
Για να μετακινηθη ενα ηλεκτρονιο κατα της διαφορας δυναμικου ενος Volt,
απαιτειται ενεργεια του μεγεθους ενος Volt ηλεκτρονιου (1eV).
2
1 GeV = 10 στην 9 eV
1 TeV = 1000 GeV = 10 στην 12 eV
Τα πρωτονια του ατομικου πυρηνα ειναι πλουσια σε μαζα κβαντοτεμαχιδιων
(983,3 ΜeV) με θετικη ηλεκτρικη φορτωση και μικροτερη απο την μαζα των
ηλεκτρικως ουδετερων νεοτρονιων του ατομικου πυρηνα.
Τα μεχρι σημερα γνωστα κβαντα της υλης εντοπισθηκαν κατα την διαρκεια πειραματων
στους επιταχυντηρες «Collider-Tevatron» στην Batania του Illinois
των ΗΠΑ. Στις εγκαταστασεις αυτες επιταχυνονται τα πρωτονια και αντιπρωτονια
με εως 1 TeV (1000 GeV) ενεργεια. Τα νεοτρονια και πρωτονια που μαζι
ονομαζονται νουκλεονια, αποτελουνται με την σειρα τους απο εκαστοτε τρια
κουαρκς, δηλαδη απο κβαντα απο τα οποια αποτελουνται τα χαντρονια και διατηρουνται
με συνεχη ανταλλαγη γκλουονιων. Περα απο τα up- και down-κουαρκς
εντοπισθηκαν τεσσερα ακομη ειδη και δη τα charm-, stange-, bottm- και
top-κουαρκς. Αυτα μοιαζουν με τα ηλεκτρονια, αλλα ειναι ποιο βαρια και δη
τα μιονια και ταουνια. Στο τελος σκονταζαν οι φυσικοι σε τρια ειδη φανταστικων
κβαντων και δη στα ηλεκτρονια-νεοτρινος, στα μιονια-νεοτρινος και στα
ταουονια-νεοτρινος που ειναι σε θεση να διαπερασσουν τρισεκατομμυρια χιλιομετρα
παχους στρωματος μολυβδου χωρις σχεδον καμια αντισταση. Τα ως ανω
κβαντοτεμαχιδια, δηλαδη το ηλεκτρονιο, το πρωτονιο, το νεοτρονιο, τα εξη ειδη
κουαρκς και τα ειδη νεοτρινος ειναι η εως την 30. Μαρτιου 2010 απαντιση των
σημερινων μοντερνων επιστημονων στον προβληματισμο του Λευκιππου και
Δημοκριτου σχετικα με το ποιον της υλης. Τα ως ανω κβαντα ανηκουν σε τρις
ομαδες ‘η σε τρις γενεες κβαντων.
Πρωτη γενεα up down Ηλεκτρονιο Ηλεκτρονιο
Νεοτρινο
Μαζα 3 MeV 7 MeV 0 0,5 MeV
Δευτερη γενεα charm stange Mιονιο-Νεοτρινο Μιονιο
Μαζα 1,2 GeV 120 MeV 0 106 MeV
Τριτη γενεα top botton Ταουονιο-Νεοτρινο Ταουονιο
Μαζα 174 GeV 4,3 GeV 0 1,8 GeV
3
Τα μεγεθη των κβαντα, ως μαζα, ενεργεια και ωθηση συσχετιζονται ως γνωστο
με την ταχυτητα του φωτος (c = 299.792.459 m/s) και επιτρεπουν με τον παραγοντα
c στην 2, τον υπολογισμο των μαζων σε μοναδες ενεργεια (eV).
Τα αντικβαντα των ηλεκτρονιων ονομαζονται ποζιτρονια. Οι μαζες των κουαρκς
οριζονται εμμεσα, διοτι αυτα δεν συναντωνται στην φυση ως ελευθερα
κβαντα. Τα γκλουονια ειναι κβαντα της ισχυρης πυρηνικης δυναμης. Τα ισοτοπα
ανηκουν σε χημικα στοιχεια με ατομα που περιεχουν τον ιδιο αριθμο πρωτονιων,
αλλα διαφορετικο αριθμο νεοτρονιων, που διαφερουν ως προς τις μαζες
τους. Περισσοτερο απο 99 % της μαζας ολων των αντικειμενων της υλης, που
συναντωνται στην καθημερινη ζωη των ανθρωπων, ειναι ενωμενα στα νουκλεονια.
Το μικρο υπολοιπο το καλυπτουν τα ηλεκτρονια. Τα βαρυονια ειναι κβαντα,
που βρισκονται υπο την επιδραση της ισχυρης πυρηνικης δυναμης. Τα μοναδικα
στο συμπαν ελευθερα βαρυονια, ειναι τα πρωτονια και τα νεοτρονια.
Η ηλεκτρικη φορτωση του πρωτονιου ειναι το αθροισμα των φορτωσεων των
κουαρκς. Σχεδον ολες οι ιδιοτητες του νουκλενιου δεν ειναι μονο απορροια των
ιδιοτητων των τριων κουαρκς αλλα και των απειρως πολλων βραχυζω’ι’κων
κβαντοταλαντωσεων.
Η ανακαλυψη της μαγνητικης ιδιοτητας των κβαντων κατα την περιστροφη
αυτων γυρω απο τον εαυτον τους, του Σπιν, οδηγησε τον Pauli (4) στην εισαγωγη
του μεγεθους αυτου στην κυματικη μηχανικη και στην αμφισβητηση της
αντιληψης του Einstein ως προς την θεωρια της σχετικοτητας που στηριζεται
στην συνεχεια της υλης, σε αντιθεση με την κβαντομηχανικη που στηριζεται
στην ασυνεχεια της υλης.
Κβαντα με ακεραιους αριθμους φορων περιστροφης (Σπιν) ως τα φωτονια και
γκλουονια ονομαζονται βοζονια και ημιαριθμικων Σπιν ως τα ηλεκτρονια, πρωτονια
και νεοτρονια, ονομαζονται φερμιονια (5). Η σχεση μεταξυ φερμιονιων
και βοζονιων ονομαζεται υπερσυμμετρια.
Ουδεις επιστημονας γνωριζει μεχρι σημερα :
1.
Γιατι οι δυναμεις της φυσεως (ηλεκτρομαγνητικη, η ισχυρη πυρηνικη,
η ασθενης πυρηνικη και βαρυτητα) μεταβιβαζονται με κβαντα ;
2.
Γιατι η ηλεκτρικη φορτωση ενος ηλεκτρονιου εινα τριπλασια της φορτωσης
ενος down-κουαρκς ;
3.
Γιατι ζυγιζει ενα μιονιο 23,4 φορες περισσοτερο απο ενα up-κουαρκ και
γιατι ζυγιζει ενα top-κουαρκ περιπου 350.000 φορες περισσοτερο απο ενα
ηλεκτρονιο ;
4.
Γιατι εχουν τα κβαντα ακριβωs εκεινεs τιs ορθεs ιδιοτητεs, δια των οποιων
συντονιζονται οι πυρηνικες διαδικασιες, ετσι ωστε τα αστρα να φωτιζουν
και οι πλανητες να συγκεντρωνονται γυρω απο τα αστρα ;
4
5.
Γιατι υπαρχουν τεσσερες φυσικες δυναμεις και οχι πεντε ‘η μονο τρις ‘η
ισως μονο μια ;
6.
Γιατι το συμπαν αποτελειτα απο τα κβαντα με τις χαρακτηριστικες μαζες και
φορτωσεις δυναμεων ;
7.
Γιατι η κλιμακα ενεργειας του Plank (προβλημα της Ιεραρχιας), ειναι 16
βαθμους μεγεθων ‘η δεκα εκατομμυρια δισεκατομμυρια φορες (10 στην 19
GeV) μεγαλυτερη απο την ενεργεια τηs ασθενουs πυρηνικης δυναμης, που
κειται γυρω στα 250 GeV ;
8.
Γιατι η βαρυτικη δυναμη ελξηs ειναι 100 εκατομμυρια τρισεκατομμυρια
τρισεκατομμυρια τρισεκατομμυρια φορες ασθενεστερη απο την ηλεκτρικη
απωση μεταξυ δυο ηλεκτρονιων ;
9.
Γιατι η βαρυτικη δυναμη θα συγκρινονταν με την ηλεκτρομαγνητικη δυναμη,
εαν τα ηλεκτρονια ησαν 10 δισεκατομμυρια τρισεκατομμυρια φορες
ποιο βαρυα, απ οτι ειναι στην πραγματικοτητα ;
Οι απαντησεις στις ως ανω ερωτησεις και σε πολλες αλλες ισως δοθουν με τα
πειραματα που αρχισαν την 30. Μαρτιου 2010 στιs εγκαταστασειs επιταχυντηρων
(LEP =Large Elektron-Positron-Collider και LHC =Large Hadron Collider)
CERN (Conseil Europeen pour la Recherche Nucleair) τηs Ελβετιαs στιs
οποιες τα πρωτονια επιταχυνονται με 7 MeV ενεργεια, δηλαδη με 7 φορες μεγαλυτερη
ενεργεια απ’ οτι στους επιταχυντηρες «Collider-Tevatron» στην Batania
του Illinois στις ΗΠΑ, ελπιζοντας στον εντοπισμο νεων κβαντων και στην επαληθευση
θεωριων για την δημιουργια και ελελιξη του συμπαντος, αλλα και της
θεωριας του προβληματος της Ιεραρχιας, ειδικα στον επιταχυντηρα LHC.
Ο ανθρωποs επι του πλανητη γη και μεσα στο συμπαν, ειναι ενα μερος του συνολου,
ειναι μια συνεχης ουσια της φυσης και κατεχει στον ιεραχικα και κατα
κλιμακα δημιουργημενο κοσμο την θεση του. Οταν πριν μερικες δεκαετιες
ενοησεν την ηλεκτρομαγνητικη δυναμη, οδηγησεν η νοηση αυτη στην ανακαλυψη
του τηλεγραφου, του ραδιου και της τηλεορασεως. Μολις στην νοηση αυτη
αθροιστηκεν η γνωση της κβαντομηχανικης, ανεκαλυψεν τον ηλεκτρονικο υπολογιστη,
τις ακτινες λασερ, τον τρανσιστορα, την πυρηνικη τομογραφια και
αλλα ηλεκτρινικα οργανα. Η γνωση της ισχυρης και αδυναμης πυρηνικης δυναμης
οδηγησεν στην ανακαλυψη της πυρηνικης ενεργειας, αλλα και της ατομικης
και βομβας υδρογονου, με τα γνωστα καταστροφικα αποτελεσματα. Δεν αποκλειεται
με την γνωση του χωροχρονου να καταληξη ο ανθρωπος σε αποκαλυψη
τεχνολογιων που σημερα ουτε να φαντασθη μπορει.
Το οτι ο ανθρωπος βλεπει τον κοσμο ετσι που τον βλεπει και οχι διαφορετικα
και οτι μερικα πραγματα του ειναι διαισθητικα ευκολα κατανοησημα και αλλα
5
πολυ δυσκολα, οφειλεται στο οτι και ο ανθρωπινος εγκεφαλος ειναι προ’ι’ον
της εξελικτικης πορειας του ιδιου. Ειναι ενας ηλεκτρονικος υπολογιστης του
σωματος του που εξελιχθηκε για να επιζηση χωρις δυσκολιες σε ενα μεσο
κοσμο, οπου τα απαραιτητα αντικειμενα για να επιζηση δεν ηταν ουτε ιδιαιτερα
μεγαλα αλλα και ουτε ιδιαιτερα μικρα. Η εκλεκτικη πορεια του ανθρωπου ποτε
δεν προετοιμασε τον ανθρωπινο εγκεφαλο για να προσανατολισθη αυτος προς
τον κοσμο των ατομων και κβαντων της υλης και δεν τον εφοδιασε με καταλληλα
εργαλεια για την επικοινωνια με πολυ απιθανα γεγονοτα που ακομη δεν γνωριζει.
Η επιστημη ειναι εκεινη που φαρδενει των μικρων διαστασεων παραθυρο,
δια του οποιου παρακολουθει ο ανθρωπος οπως συνηθεισεν, το φασμα των δυνατοτητων,
δηλαδη μονο μερικα φαινομενα απο τα μυστικα της ουσιας του συμπαντος.
Για τον καθορισμο των διαστασεων εφευρε ο ανθρωπινος εγκεφαλος
τους οριακους παραγοντες, απειρως μεγαλο, απειρως μικρο και το μηδεν.
Αφου και η μαζα της υλης ειναι μια φανταστικη εννοια του ανθρωπινου εγκεφαλου
πως ειναι δυνατον με τετοιες επινοησεις να ξεκαθαριση ο ανθρωπος το αληθινο
απο το ψευτικο ; Χωρις ομωs ενα τετοιο ξεκαθαρισμα θα παραμεινουν για
πολυ καιρο περιορισμενες οι πνευματικες ικανοτητες του ανθρωπου και ολες οι
μεχρι σημερα αλλα και οι αυριανες θεωριες για την αρχη, δομη και ειμαρμενη
του συμπαντος κοσμου, υποθεσεις.
Ειδικα το μηδεν εμφανιζεται για πρωτη φορα στους πινακες του Κλαυδιου Πτολεμαιου
τον 2ον μ.Χ. αιωνα, διοτι η ανυπαρξια αυτου θα εξωστρακιζε την ιουδα’
ι’κη και χριστιανικη θρησκευτικη θεωρια για την δημιουργια του κοσμου
απο τον θεο «Γιαχβε», εκ του μηδενος !!!
Τα εφαρμοζομενα μαθηματικα βασιζονται σε μη αποδεικνυομενα αξιωματα και
ειναι πολλες φορες αλογα. Τα μαθηματικα δεν καθωριζουν ουτε δημιουργουν
τους νομους της φυσης, αλλα επιχειρουν να ερμηνευσουν και να αποτυπωσουν
τους ηδη θεσπισμενους νομους αυτης. Οταν ενας μαθηματικος τυπος ειναι λαθος
τοτε αυτος αντικειται στους νομους του συμπαντος και διαστρεφει την κοινη
λογικη. Η φυση δεν εχει ηθικο χαρακτηρα. Τα μαθηματικα και το πειραμα,
ως εργαλεια της φυσικοεπιστημονικης ερευνας επισης δεν εχουν κανενα ηθικο
χαρακτηρα.
Δεν ειναι υπερβολικη ομως η υποθεση, οτι ο ανθρωπινος εγκεφαλος θα κατωρθωσει
καποτε να ξετιναξη τα ορια του μεσου κοσμου και θα διαπιστωσει, οτι
ουτε ορια υπαρχουν αλλα και ουτε καποιος δημιουργος με υπερανθρωπες ικανοτητες
υπαρχει. Ετσι θα αποθουνται αυτοματα απο τον ανθρωπινο εγκεφαλο
και τα υποαναπτυκτα θρησκευτικα και αλλα ενστικτα αυτου και θα τον επιτρεψουν
να ερθη πιο κοντα στην πνευματικα ακομη ασυλεπτη δημιουργικη δυναμη
του συμπαντος κοσμου.
Το συμπαν μας ειναι ενα ιδιομορφο δημιουργημα, οπου ολα τα ορατα και αορατα
στοιχεια του αποτελουν ενα απατηλο ονειρο και δεν μπορουν να παρατηρηθουν
συνολικα, διοτι αυτο δεν συλαμβανεται ως συνολο με τα μικρης εμβελειας
6
αισθητικα ανθρωπινα οργανα. Τα ορατα του στοιχεια, σε σχεση με την ολικη
πραγματικοτητα, συμπεριφερονται οπως ο αφρος της κορωνας των κυματων
στον ωκεανο.
Ο χωρις περιεχομενο χωρος ονομαζεται κενο. Η υπαρξη ‘η οχι του κενου συνιστα
μεγαλο κοσμολογικο και φιλοσοφικο προβλημα. Ο «Αιθερας» των αρχαιων
Ελληνων που καταργηθηκε απο τον Einstein επειδη εμποδιζεν αυτον στην τεκμηριωση
της θεωριας του της σχετικοτητας, ξαναανακαλυφτηκεν και για αποπροσανατολισμο
βαφτησθηκε και πηρε αλλα ονοματα, ως «Quintissenz», ενεργεια
του χωρου, ψευτικο κενο, πεδια Skalar και Higgs, ενεργεια μηδενικου σημειου,
πληροφοριακος αιθερας, κβαντικο κενο, πεπτουσια κ.α. ( 6, 7, 8).
Με την θεωρια του Dirac σχετικα με την εμφανιση και εξαφανιση ενος ποσιτρονιου
ισχυροποιηθηκε η αντιληψη, οτι το κενο ειναι γεματο απο μη παρατηρησημα
ηλεκτρονια, τα οποια βρισκονται σε μια κατασταση με αρνητικη ενεργεια.
Η θεωρια αυτη αποδιδει στο κενο ιδιοτητες, οι οποιες δεν ειναι παρατηρησημες.
Το ποσιτρονιο γεννιεται μεσα στον ατομικο πυρηνα της υλης, οταν το πρωτονιο
αυτου μεταβαλλεται σε νεοτρονιο και εξερχομενο του ατομικου πυρηνα εξαφανιζεται
ταχυτητα και επιζει για χρονικο διαστημα μικροτερο του εκατομμυριοστου
του δευτερολεπτου. Η μαζα του ποσιτρονιου ειναι ιση με την μαζα του
ηλεκτρονιου (9,108 . 10 στην πλην 28 ‘η ο,5488 . 10 στην πλην 3 amu).
Η εξαφανιση οφειλεται στο οτι το ποσιτρονιο, οταν συναντισει ενα τυχον
ηλεκτρονιο λογω των αντιθετων ηλεκτρικων φορτιων ελκεται και συνενουται
με αυτο, με μεταβολη της μαζας του ζευγους των δυο ετερωνυμων ηλεκτρονιων
σε ισοδυναμο ενεργειας δυο φωτονιων γ με 1,02 MeV. Tα φωτονια αυτα,
οταν περνουν κοντα απο ατομικους πυρηνες, υφιστανται μεσα στα ατομα
υλοποιηση της ενεργειας τους, οποτε σχηματιζονται δυο ταχυτητα κινουμενα
ετερωνυμα ηλεκτρονια. Σε καθε υλοποιηση της ενεργειας ενος φωτονιου, δημιουργειται
και ενα ποσιτρονιο, το οποιο ταχυτατα εξαφανιζεται και μετατρεπεται
σε φωτονιο ισοδυναμης ενεργειας.
Το δυναμικο αυτο κενο συγκρινεται με μια ησυχη λιμνη μιας καλοκαιρινης
νυχτας, οπου η επιφανεια της χα’ι’δευεται ηπια απο ζευγαρια ηλεκτρονιων και
ποσιτρονιων και φωτιζεται οπως φωτιζουν οι κολοφωτιες.
Βιβλιογραφια
1.
Κυπαρισσος Γ. «Θεωριες για την Υλη»
Δαυλος αριθ. 258, σ. 16845-16852
2.
Hogan C. «Auf der Suche nach der Quanten der Zeit»
Spektrum der Wissenschaft, Dosier 01/2003, S. 90-98
3.
Kaupp M. «Einstein in der Chemie»
Spektrum der Wissenschaft, Dosier 08/2008, S. 34-40
7
4.
Gleit J. «Die Geburt des modernen Denkens»
Dusseldorf 2004
5.
Rith K., Schafer A. «Der Geheimnisvolle Spin des Nukleons»
Spektrum der Wissenschaft, Dosier 1/2003, S. 15-21
6.
Μπισκα Νανου «….ξαναανακαλυπτει τον αιθερα των αρχαιων Ελληνων
η συχρονη φυσικη»
Δαυλος αριθ. 299, σ. 14633-14642
7.
Ostriker J., Steinhardt P. «Die Quintessenz des Universums»
Spektrum der Wissenschaft, Dosier 01/2001,
S.92-98
8.
Χατζηθεοδωρου Γ. «Η φωτια των Θεων»
Δαυλος αριθ.290, Απριλιος 2006, σ. 19709-19712
Γ.Θ. Χατζηθεοδωρου
01.04.2010

http://www.arxaiaithomi.gr/wp-admin/post-new.php